Vel, deel 4
We vervolgen de serie over hoe u in uw vel zit met de volgende vraag: is: zit u een beetje lekker in uw ritmen? Oftewel, swing ik nog een beetje? Dit onder het motto: ritme geeft houvast aan het bestaan.
Het is niet mijn bedoeling u een overzicht te geven van al wat ritme is om ons heen en in ons. Voor mijn gemak en het uwe houd ik me aan voor ons menselijk beleven belangrijke ritmen.
Ons zelfbewustzijn heeft een dag en nacht ritme. Als u een nieuw inzicht krijgt kunt u uw denkbeelden meteen veranderen.
Ons gevoelsleven heeft een weekritme. Als een leraar een proefwerk niet binnen een week heeft nagekeken is de klas niet meer geïnteresseerd in de uitslag. Denkt u ook aan de dagen van de week en de relatie met de klassieke planeten en de daarmee samenhangende “kleur” van de dagen.
In het levenslichaam hebben we een ritme van een maan-maand. De menstruele cyclus houdt zich aan dit ritme, ook is het waar te nemen als de duur van herstel na ziekten, bijvoorbeeld na een voorhoofdsholteontsteking bent u nog enige weken verminderd belastbaar. Ook verstuikingen hebben na de ontstekingsreactie zo’n hersteltijd nodig.
Het fysiek lichaam heeft een jaarritme. Na grote, maar ook kleine operaties voelen mensen zich pas helemaal hersteld na een jaar. Een klant van mij had een peesoperatie ondergaan en de pees bleef dik. Pas een jaar na de ingreep verdween de zwelling, er waren geen maatregelen veranderd in die overgang naar een vol jaar.
In een jaar hebben we de ritmen van de seizoenen buiten ons, met de voortdurende aanpassingen van ons eigen organisme. Verder hebben we onze zevenjarige cycli in de biografie en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Werk.
In mijn werk doe ik ritmische massage, er zijn nu eenmaal bofkonten. Het ritmische van de massage betekent dat we proberen het ritmische systeem zo aan te spreken dat de gezondheid bevorderd wordt. De massage als handeling is ook ritmisch. Wij maken met onze handen muziek met het lichaam van onze klanten, we spelen een “meeslepende” melodie. We hebben daarbij een plan, een partituur, maar het orkest kan ons bij de ouverture soms al duidelijk maken dat we een variatie op het thema moeten doen. Het muziekstuk wordt afgerond met afsluitende handgrepen en voor het applaus losbarst moeten we al weer naar de volgende klant.
Thuis.
Op de dagen waarop ik verantwoordelijk ben voor het huishouden ben ik vrijer om de zaken ritmisch aan te pakken of niet. Ik kan bijvoorbeeld de ontbijttafel niet opruimen omdat ik mijn middageten in dezelfde setting gebruik. Ook hoef ik mijn werkzaamheden niet te onderbreken voor koffiepauze. De bedden kunnen nog wel even op verschoning wachten want ik heb nu geen zin en vult u zelf maar aan. Deze werkwijze heb ik in mijn studententijd zorgvuldig uitgeprobeerd maar in mijn situatie met gezin met drie kinderen lukte me dat niet meer.
Schommel.
Dit speeltoestel gebruik ik even als voorbeeld van een ritmische beweging. Ik schommel lekker heen en weer, uiteraard steeds hoger zodat ik elke keer als ik helemaal voor of helemaal achter ben een klein beetje misselijk word. In het heen en weer zijn dat bijzondere momenten, je gaat niet vooruit en niet achteruit. Bovendien als je wilt draaien moet je het op dat moment doen, er is dan even een niets.
Het gat.
In mijn gang van de ene naar de andere mens op mijn werk maak ik steeds opnieuw met een nieuw iemand een ritme door. Het streven is dat het proces van mevrouw 9.30 niet doorloopt naar meneer 10.00, dus met de afsluitende handgrepen en het instoppen moet het proces afgerond zijn. Soms is dat een probleem. Er was bijvoorbeeld erg veel aan de hand of ik ben onzorgvuldig geweest in het bewaken van de tijd. Voor ik het weet stuif ik door naar meneer 10.00. In de loop van de ochtend merk ik dat ik meegezogen word in de maalstroom van de tijd. Dit fenomeen treedt niet alleen bij mij op. Van de klanten, die vaak minder duidelijke ritmische afwisseling hebben, hoor ik het voortdurend.
De ritmiek van ons doen en laten kunnen we verbeteren door er bewust voor te zorgen. Uit de zogenaamde nevenoefeningen (hygiënische oefeningen voor de ziel) leent de terugblikoefening zich daar goed voor. Aan het einde van een deel van de (werk)dag neemt u kort de tijd om dit deel terug te blikken. U begint bij het einde en werkt in de tijd achteruit naar het begin. Terwijl u dit doet kunt u eventueel aantekeningen maken van dingen die u wilt vastleggen. Door dit te doen zorgt u ervoor dat u bijvoorbeeld na de middagpauze weer schoon kunt beginnen.
Bij werkzaamheden die doorlopen over meerder dagen kan het ook. U heeft een project gedaan en alles is op de rit gezet. Het volgende project dient zich al aan. U kunt daar meteen aan beginnen maar u kunt ook de tijd nemen om het afgeronde project in proces terug te blikken en voor uzelf te evalueren en te archiveren. Dit kost weinig tijd, zeker na enige oefening, en u voorkomt dat er allerlei dingen die er niet meer toe doen aan u kleven. U houdt uzelf (en uw bureau) schoon.
Het gat komt niet vanzelf, u moet het maken. Wat u doet maakt niet uit, het kenmerk moet zijn dat u even helemaal tot uzelf komt. Wat ik wel doe is even gaan staan, de grond in voelen en zonodig de voorstelling oproepen van een regendouche en een koel drogende wind (geleend uit het boek van Hans Andeweg). Voor een klant van mij is het een kopje koffie, krantje er bij en een sigaret, voor een andere klant is het in de auto de radio keihard aan en meebrullen met de muziek, denkt u ook aan even darten of op een andere wijze gooien smijten, stampvoeten etcetera. Het kan ook elegant, bijvoorbeeld na een behandeling doe ik even niets en heb aandacht voor mijn binnenwereld, of daarin een nabeeld ontstaat van de zojuist afgesloten activiteit. De tijd die hiervoor nodig is bedraagt meestal niet meer dan minuten. Die minuten verdient u op een dag gemakkelijk terug omdat u tijdens het werk veel minder tijd morst.
Wordt vervolgd, Wim Witteveen